Choć wszyscy wiemy, czym jest wdzięczność, dla wielu z nas jest to uczucie nieco zapomniane, ignorowane lub „zarezerwowane” jedynie na specjalne okoliczności. Wdzięczność rozpatrywana bywa jako nasza emocjonalna odpowiedź na szczęśliwe zrządzenie losu bądź przysługę ze strony drugiej osoby. Zwykle czekamy z okazaniem swojej wdzięczności do momentu aż zdarzy się coś „wielkiego”. Czy można odwrócić ten proces i przy pomocy wdzięczności przyciągnąć do swojego życia szczęście? Psychologowie nie mają co do wątpliwości: wdzięczność może być potężnym narzędziem budowania szczęśliwego i satysfakcjonującego życia.
Wdzięczność jest najpiękniejszą formą szczęścia: należy zarówno do jego przyczyn, jak i skutków. - Walter Dirks
Według
B.L. Fredrickson, wdzięczność jest dla człowieka czynnikiem transformacyjnym:
poszerza jego horyzonty myślowe, wzbogaca osobowość, poprawia stosunki międzyludzkie.
Fredrickson dowiodła, że osoby doświadczające uczucia wdzięczności przyjmują
postawy prospołeczne, takie jak: altruizm, hojność, przyjaźń, zaufanie. Postawy
te odnoszą się nie tylko do osoby, której jesteśmy wdzięczni, lecz również do
osób trzecich. Sprzyja to więc budowaniu pozytywnych i głębokich więzi z innymi
ludźmi. Na tym nie kończą się zalety wdzięczności. Uczucie to wpływa na
indywidualny rozwój człowieka, pomaga mu radzić sobie w sytuacjach kryzysowych,
stymuluje twórczość, rozwija osobowość, zwiększa poziom zadowolenia z życia. Co
więcej, wdzięczność wzmacnia naszą odporność na stres i stany depresyjne. Ci,
którzy doświadczają wdzięczności są otwarci na nowe doświadczenia, chętniej
dzielą się z innymi, służą im pomocą, cechują się optymizmem, witalnością i
nadzieją. Wdzięczność jest więc potężnym narzędziem do budowania szczęścia, a
co najważniejsze – narzędzie to jest dostępne dla każdego, niezależnie od
okoliczności.
Praktyka wdzięczności
Wdzięczność
uznać można za przeciwieństwo narzekania. Narzekając, okazujemy niezadowolenie
z zastanej rzeczywistości. Nikt nie rodzi się ze skłonnością do narzekania.
Nawyk ten kształtuje się w nas latami, aż w końcu przestajemy panować nad
swoimi myślami i wydaje się, że żyją one własnym życiem. Jest to oczywiście
nieprawda, a jednym ze sposobów przerwania błędnego koła niezadowolenia może
być praktyka wdzięczności. Nie musimy czekać na wygraną w lotka czy spotkanie
wymarzonego partnera, aby zamanifestować swoją wdzięczność. Zacznijmy od
wyrażenia wdzięczności za to, co już jest obecne w naszym życiu.
Aby praktykować i
wcielać w życie uczucie wdzięczności oraz pielęgnować w sobie pozytywne myśli,
możesz zacząć prowadzić dziennik, w którym każdego dnia wypisujesz rzeczy, za
które jesteś wdzięczny. Jeśli nie masz w sobie na tyle zaparcia, aby stworzyć
dziennik wdzięczności, proponuję inne, o wiele prostsze ćwiczenie. Mimo
prostoty, ma ono wielką moc, której sama doświadczyłam i doświadczam przez cały
czas.
Codziennie przed snem
pomyśl o co najmniej trzech rzeczach, za które jesteś wdzięczny. Może być to
spotkanie z bliskimi, zabawa z psem, pyszny deser, świetna książka, uśmiech
przypadkowej osoby mijanej na ulicy czy usłyszany komplement. Jestem
przekonana, że znajdziesz o wiele więcej rzeczy, za które jesteś wdzięczny
dzisiejszego dnia. Ludzki umysł lubi wyzwania i podsunie Ci powody do
wdzięczności, których wcześniej nawet nie dostrzegałeś. Z każdym kolejnym
ćwiczeniem wdzięczność będzie poszerzała swój zasięg, aż w końcu zmienisz swój
sposób postrzegania rzeczywistości. Umysł przyzwyczajony jest, by dopatrywać
się w niej wad, braków oraz czegoś, co należy poprawić. Zwykle też doceniamy
coś dopiero wtedy, gdy to tracimy. Kiedy odchodzi ktoś bliski, oddalibyśmy
wszystko, aby móc spędzić z nim choć jeden dzień, usłyszeć jego głos i spojrzeć
mu w oczy. Nie możemy darować sobie, że przez tyle lat osoba ta była obok nas,
a my nie poświęciliśmy jej wystarczającej uwagi, nie docenialiśmy jej.
Człowiek, który nagle traci wzrok żałuje, że nie cieszył się możliwością
oglądania świata, kiedy miał ku temu okazję. Docenił to w momencie, gdy było
już za późno.
Praktyka wdzięczności
ma za zadanie przekierować nasze myśli na nowe tory poprzez szukanie w życiu
dobra, docenianie tego, co jest „tu i teraz”. A Ty za co jesteś wdzięczny?
Zastanów się i doceń to, zanim będzie „za późno”.
Komentarz Disqus
Komentarz Facebook